به گزارش مجله خبری نگار، در مقالهای برای Ynet، جزیره نوشت که "نحوه بازگشت سه زندانی شنبه گذشته تنها آنچه را که باید مدتها پیش روشن میشد، تأیید میکند، اسرائیل در جنگ با غزه شکست خورد" و خاطرنشان کرد که "دو راه قابل قبول برای بررسی نتیجه جنگ وجود دارد: اول بررسی میزان دستیابی طرفین به اهداف خود و روش دوم مربوط به مهمترین ویژگی جنگ است که تمایل هر یک از طرفین برای تحمیل اراده خود به دیگری است. "
او در مورد روش اول گفت: «اسرائیل در سه و نیم هدف از چهار هدف جنگ شکست خورد: ما قدرت نظامی حماس را نابود نکردیم، ما حکومت حماس را سرنگون نکردیم، ما نمیتوانیم ساکنان نوار غزه را به خانه هایشان بازگردانیم و در مورد بازگرداندن ربوده شدگان، هدف چهارم تا حدی موفق شدیم. از سوی دیگر، حماس به تمام اهداف خود دست یافته است که مهمترین آنها ادامه حاکمیت خود در غزه است.»
او در مورد روش دوم توضیح داد: «وقتی یک پیروزی کامل به دست میآید، طرف مقابل بدون قید و شرط تسلیم میشود، همانطور که آلمان و ژاپن در سال ۱۹۴۵ تسلیم شدند. اگر پیروزی جزئی باشد، طرف مقابل مجبور میشود قلمرو خود را واگذار کند، با خلع سلاح موافقت کند، از حکومت خود دست بکشد یا غرامت بپردازد.» او تأکید کرد که «این دو معیار ثابت میکند که اسرائیل شکست خورده است.»
بیانیه دیروز حماس در مورد توقف بازگشت ربوده شدگان به درستی بازتاب دهنده توازن واقعی قدرت است. حماس ما را وادار به خزیدن خواهد کرد تا اگر این کار را انجام دهیم، بتوانیم همه ربوده شدگان را در خانه هایشان ببینیم» و ادعا میکند که «این واقعیت تلخ نتیجه ناآگاهی کابینه اسرائیل از ماهیت جنگها به طور کلی و جنگهای قرن بیست و یکم به طور خاص است.»
اشتباه اساسی درک اشتباه از واقعیت است: وقتی نتانیاهو اعلام کرد که حماس مانند داعش است، هر شانسی را برای پیروزی از بین برد. غزه در سال ۲۰۰۷ به یک کشور بالفعل تبدیل شد و درست مانند آلمان نازی، حزب حاکم، حماس، یک کشور متحد را تشکیل داد که از رهبری حمایت میکند. حماس مانند هیتلر زمان خود، تمام منابع ملت را برای رسیدن به اهداف شیطانی خود بسیج کرد.»
بنابراین، آنچه در ۷ اکتبر اتفاق افتاد این بود که دولت غزه به اسرائیل اعلام جنگ کرد. نتیجه جنگ تمام عیار بین دولتها قبل از هر چیز توسط توانایی دولت A برای خفه کردن دولت B از نظر اقتصادی تعیین میشود. اسرائیل دقیقا برعکس عمل کرد: تمام نیازهای دولت دشمن را فراهم کرد. غذا، آب، چادر، دارو و حتی سوخت.»
"کابینه اسرائیل، از طریق سخنرانان مختلف خود، احمقانه ادعا کرد که ما فقط علیه یک سازمان تروریستی میجنگیم. سازمان تروریستی مفهومی از قرن بیستم است، نه قرن بیست و یکم. هنگامی که یک حزب خاص توسط یک دولت اداره میشود و تواناییهای نظامی و تکنولوژیکی کشورهای توسعه یافته را در اختیار دارد، یک "سازمان تروریستی" نیست، بلکه یک دولت است. اسرائیل برخلاف آنچه حکیمان میگفتند، رفتار میکند: "هر که به ظالم رحم کند، در نهایت نسبت به مهربان بی رحم است. " این نتیجه جنگ است.»